Z dniem 10 stycznia 2017 r. wchodzą w życie przepisy ustawy o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz.U. z 2016 poz. 1823). Ustawa określa m.in. obowiązki podmiotów uprawnionych do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich oraz obowiązki przedsiębiorców.
Nie wszystkie sporne sprawy można będzie rozstrzygać w ramach systemu pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich. Ustaw przewiduje pewne wyjątki. Postępowanie prowadzone będzie przez podmioty wpisane do rejestru prowadzonego przez Prezesa UOKiK. System zaprojektowany został w taki sposób, aby w każdym sektorze rynku funkcjonował podmiot rozpatrujący spory typowe dla danej branży. Jeżeli jednak jakiś obszar rynku nie utworzył właściwego merytorycznie podmiotu, sprawę sporną można będzie wnieść do Inspekcji Handlowej.
Warunkiem koniecznym do wszczęcia postępowania zarówno sądowego, jaki pozasądowego jest zaistnienie sporu miedzy konsumentem a przedsiębiorcą. Złożoną przez konsumenta reklamację przedsiębiorca może – udzielając konsumentowi odpowiedzi - uznać w całości, uznać częściowo lub odrzucić.
Przedsiębiorca, który odrzucił reklamację, zawiadamiając o tym konsumenta, zawsze musi poinformować o tym, czy zgadza się na pozasądowe rozwiązanie sporu, czy też zgody takiej odmawia (brak informacji oznacza automatycznie, że przedsiębiorca zgadza się na pozasądowy tryb). Informacja musi być udzielona na papierze lub innym trwałym nośniku (np. płycie CD, DVD) i zawierać nazwę podmiotu właściwego do rozpoznania sporu i co najmniej adres strony internetowej. Należy pamiętać, że od 10 stycznia 2017 r. przedsiębiorca świadczący usługi, w tym z zakresu pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami, jest zobowiązany do udzielenia konsumentowi odpowiedzi na reklamację w terminie 30 dni. Odpowiedź musi być udzielona konsumentowi na papierze lub innym trwałym nośniku. Jeżeli terminu nie dotrzyma, uznaje się, że reklamację uznał.
Informacji o zgodzie na skorzystanie z pozasądowego rozwiązywania sporów z konsumentami nie należy mylić z zamieszczeniem we wzorcu umowy (projekcie) postanowienia zobowiązującego obie strony: przedsiębiorcę i zamawiającego - konsumenta do poddania ewentualnego sporu rozstrzygnięciu przez sąd polubowny (arbitrażowy), gdyż nie tylko postanowienie takie jest klauzulą abuzywną wielokrotnie wpisaną do rejestru niedozwolonych postanowień umownych, lecz także z tego powodu, że będzie nieważne.
Więcej szczegółowych informacji użytkownicy CR mogą znaleźć w tzw. "niezbędnikach" [ logowanie do systemu ]